4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Πάρ’ το αλλιώς...

Είναι γεγονός. Εκτός Αθηνών «το κάνουν» αλλιώς. Για να είμαστε ακριβείς, έχουν ακόμη το κουράγιο, τη δύναμη και το μεράκι να το κάνουν, οπότε προκύπτει και το σωστό αποτέλεσμα.

Φαίνεται πως δεν παρακολουθούν δελτία ειδήσεων και διαβάζουν λιγότερο από ό,τι εμείς στην πρωτεύουσα.

Με την ευκαιρία της «έρευνας» του AUTOBILD Hellas για τον «Καλυτερότερο» Έλληνα Οδηγό, project που στήθηκε χάρη στη Chevellas και στη Shell, βρεθήκαμε οδικώς με τη 2λιτρη Χ1 2WD (σημ.: κυλάει αλλιώς σε σχέση με την Χ3 2.0, και γιατί να πάρω «320», ή Α4, ή ακόμα και C-Class;) στη Θεσσαλονίκη, στην πίστα καρτ στο Νέο Ρύσιο. Είχαμε ακούσει τα καλύτερα, και εντέλει κακώς δε δίνεις μεγάλη σημασία σε περιγραφές τρίτων.
Χώρος υψηλών προδιαγραφών, λοιπόν, χάρη στον Αλέκο Πολυανίδη και στη σύζυγό του, όπου την εξαιρετική, σε σχεδίαση και σε «καθαριότητα», πίστα υποστηρίζει ένας άνετος χώρος υποδοχής, από τις περιπτώσεις που συνδέεις το laptop, βάζεις το κινητό στο αθόρυβο και ξεχνιέσαι σκεπτόμενος δημιουργικά. Πολιτισμός, για να μη μακρηγορούμε, ενώ το ίδιο σχόλιο έχει να κάνει και με τους αναγνώστες «μας» αλλά και με τους ανθρώπους μας που δίδαξαν και εντέλει «βαθμολόγησαν» ώστε να προκύψει και ο «καλυτερότερος», που κέρδισε το ένα από τα δύο Spark, δώρο για τους νικητές αυτού του διαφορετικού διαγωνισμού, όπου και μάθαινες... Εννοείται πως θα επιστρέψουμε εκεί, και μάλιστα «τέρμα γκάζι». ¶λλωστε, κάτι χρωστάμε στους αναγνώστες μας στη βόρεια Ελλάδα.

Στο ίδιο μήκος κύματος, και με σλόγκαν «Ελλάδα δεν είναι η Αθήνα», εντυπωσιαστήκαμε και στο περιθώριο της επίσκεψής μας στη Λάρισα, όπου με την ευκαιρία συναντήσαμε και παλιούς, καλούς φίλους από την εποχή της αθωότητας, όπως είναι ο Πάνος Καράμπελας, που ζει 25 χρόνια πλέον εκεί με τη σύζυγό του, Ανθή. Για τη συντροφιά με «μότο» της εποχής Μάνου Πρωτόπαπα θα σχολιάσουμε άλλη φορά, όταν ο Πάνος μας συντονίσει και βρεθούμε με τον Κώστα Μαράτο, τον Αντώνη Κόλια, το Μάκη Δάρρα αλλά και άλλους των 2Τ (όπως τον Κώστα Παπαδόπουλο, που έμπαινε-έβγαινε με «πολλά» στη γέφυρα της Καλλιρρόης με την Ducati τότε το ’72-’73) αλλά και των 4Τροχών, με τους Σώτο Κοκκίνη και «Ναταλ» να παίζουν και στα δύο ταμπλό.
Μέχρι τότε, εντυπωσιαστήκαμε από τις εγκαταστάσεις της Metalaxis του φίλου πλέον Τάσου Μιναρετζή, που εκείνο το σαββατοκύριακο η ομάδα του είχε οργανώσει άψογα το τέλειο μπαζάρ μεταχειρισμένων αυτοκινήτων στο κέντρο της Θεσσαλίας. Αντιπροσωπεύουν και την BMW και τη Volvo εκεί και στο Βόλο, και ο τρόπος που αντιμετωπίζουν την κρίση έχει να κάνει με προσεχτικά επιθετική πολιτική, δημιουργώντας και με όπλο το νέο αίμα της οικογένειας. Μορφωμένοι, νέοι άνθρωποι, σωστά γαλουχημένοι ώστε να εργάζονται σκληρά, να έχουν άποψη αλλά και να σέβονται, συνδυασμός που δίνει υπεραξία σε κάθε εγχείρημα και σε όποια εποχή.

Επιστροφή στην Αθήνα, και είχαμε την έμπνευση (;) να αποδεχτούμε την πρόσκληση του κ. Νίκου Μαρτίνου της Volvo (εκ Ford το πάλαι ποτέ) ώστε να παρακολουθήσουμε με τον κ. Μανώλη Σαλούρο των ΤΕ στο ΣΕΦ τον τρίτο τελικό του Πρωταθλήματος Μπάσκετ ανάμεσα σε ΟΣΦΠ και στην ομάδα μας, τον ΠΑΟ. Είχαμε επιφυλάξεις, αλλά εντέλει πήγαμε. Τρομάξαμε; Καμία σχέση. Απλώς μπήκαμε σε σκέψεις όχι από τις υπερβολικές -όμως αναμενόμενες- αντιδράσεις των οργανωμένων (από τους διοικούντες των ομάδων άλλωστε), αλλά κυρίως από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τέτοιες οριακές καταστάσεις οι δήθεν VIP που κάθονται στους χώρους των εισιτηρίων διαρκείας. Χουλιγκάνοι! Και βέβαια, όταν ένας παρανοϊκός με διαπίστευση χτυπούσε και ποδοπατούσε λυσσασμένα αιμόφυρτους, που κανένας δεν προστάτευσε, εκεί στις καλές (;) θέσεις (!), απλώς αποχωρήσαμε...

Την επομένη νά ’μαστε στο Κολωνάκι στην οδό Χάρητος 9, όπου στήθηκε το αδελφάκι του γνωστού Paramour της Κηφισιάς.
Ο Παύλος-Caesar-Μοσχούτης και η σύντροφός του, Ρούλα Αποστολοπούλου, έδωσαν το «ΟΚ», και η κόρη της, Ελίνα Κορδαλή, έχει την ευθύνη της αναγεννημένης προσπάθειας. Αν και γέννημα θρέμμα της περιοχής, εκεί θα βρείτε σπάνια τον Παύλο ώστε να σας μιλήσει (σημ.: με τον Π.Μ. δε μιλάς μόνο για τουτού και για αγώνες, αν και κατέχει και την ιστορία...), αλλά, πέρα του ότι η ιδιοκτήτρια-σχεδιάστρια ρούχων είναι ευγενής και πολύ όμορφη, νέες και ώριμες έχουν πολλή δουλειά μέχρι να αποφασίσουν και να επενδύσουν, αν κρίνει κανείς από το χαμό που έγινε στα εγκαίνια. Και μάλιστα με ηχητική υπόκρουση από το μουσικό συγκρότημα Burger Project, όπου στα ντραμς, και όχι μόνο, δημιουργεί στην κυριολεξία ο Σπύρος Μοσχούτης Jr!

3D & Web TV
Πάμε σαν άλλοτε, και μετά την εκδήλωση στο Νέο Ρύσιο και πριν από την αντίστοιχη στα Μέγαρα, συντονίστηκαν οι specialist και είχαμε εκδήλωση του Ήχου στην «Τεχνόπολις» στο Γκάζι. Ο Κωνσταντίνος Κορλέτης, ο ΔΣ του ομίλου των ΤΕ, ούρλιαξε-πίεσε και έδειξε το δρόμο πέρα από την έντυπη παραγωγή. Το πιο σημαντικό για εμάς εδώ στις ΤΕ, ο Κώστας Καββαθάς χαμογέλασε με σημασία, δίνοντας και τις στρατηγικές κατευθύνσεις όπως το κάνει για κάθε μας ενέργεια 40 χρόνια. Η ιδέα-πρόταση του Φώτη Φωτιάδη υλοποιήθηκε ιδανικά χάρη στο Εμπορικό μας τμήμα (σημ.: ο παλιός είναι αλλιώς, και ο κ. Γιάννης Βρόντος παραδοσιακά γράφει και ως νέος και ωραίος), στο Μάρκετινγκ (σ.σ.: η ¶ντζελα Μήλιου είναι η καλύτερη μαθήτρια της Στέλλας Καραμουσαντά, τουλάχιστον στον ειδικό Τύπο) και στη συντακτική ομάδα του περιοδικού, που ξεπέρασε εαυτόν και έδωσε απαντήσεις σε όσους στοιχημάτιζαν πως δεν υπάρχει ελπίδα καμιά... Εκθέτες οι «καλυτερότεροι», οι πλέον σημαντικοί του χώρου και, αν δε θα πάρουμε ακόμα μία ΤV, όσο προηγμένες και αν είναι, παραγγείλαμε ένα iPad, ώστε να διαβάζουμε ακόμα καλύτερα τον ηλεκτρονικό Τύπο.

Τοσκάνη Legend...
Διαφορετική άποψη έχουν στην Ιταλία για ό,τι αφορά τα ιστορικά αυτοκίνητα και, κυρίως, τους αγώνες με αυτοκίνητα εποχής. Στην Τοσκάνη, με επίκεντρο το αγαπημένο μας Μονταλτσίνο (σημ.: αν ποτέ πάτε, να φάτε «πίτζι» στο Ιλ Γκρίφο), εξελίχθηκε ένα έξυπνα στημένο ράλλυ με τα αγαπημένα μας 131 Abarth, «037», Integrale και άλλα των ημερών μας. Όλα τα γκρουπ 4, Β και Α (η Celica Carlos Sainz και η Delta, βέβαια) στα χέρια συναθλητών μας όπως του Ανγκίνι, του Ορμετζάνο (θυμήθηκε αμέσως Μοσχούτη, «Ιαβέρη», που τους γνώρισε το ’81 στο Rally Elba, όπου οι δικοί μας έγραφαν χρόνους κορυφής...), του ¶λεν, του Μπιαζιόν, του Γκρόσι κ.ά. Τι μας άρεσε; Η ατμόσφαιρα. Το ύφος. Οι ήχοι του τότε σε ένα περιβάλλον που παραμένει καταπράσινο και «καθαρό» σε όλα τα επίπεδα. Τη διαφορά κάνουν οι άνθρωποι. Χορτάτοι και μορφωμένοι.

Της βουβουζέλας
Εννοείται πως «κατηφορίσαμε» στη Ν. Αφρική, όπου παρακολουθήσαμε την Εθνική μας να λειτουργεί και να κερδίζει άνετα τη Νιγηρία. Οι διεθνείς ανακουφίστηκαν, και δίκαια πανηγύρισαν έξαλλα, ο Νίκος Καρούλιας αποδείχτηκε το καλύτερο σωσίβιο στις χλωμές μεταδόσεις της ΝΕΤ, ο έντυπος αθλητικός Tύπος άρχισε τα «τετ-α-κε», οι ραδιοφωνικοί βρήκαν θέμα στο θέμα και εμείς συναντήσαμε πολλούς Έλληνες που ζουν εκεί και στάθηκαν με πάθος δίπλα στην Εθνική μας ομάδα. Γενικότερα περί Αφρικής; Δε μας ξετρελαίνει, κακά τα ψέματα, και προς Θεού οι όποιοι ενδοιασμοί μας δεν έχουν να κάνουν με το σκούρο χρώμα της πλειονότητας. Καμία σχέση. Απλώς, βγαίνει μια μελαγχολία που λειτουργεί σαν φίλτρο και δεν έχεις θετική διάθεση για τα υπόλοιπα. Η φυσική ομορφιά και ο χαρακτήρας, πάντως, είναι σε δεδομένες ποσότητες και με αναβαθμισμένη ποιότητα.

Να συστηθούμε...
Η ευαισθησία μας στα αθλητικά είναι δεδομένη, και κρατάει χρόνια. Δεδομένο είναι και το ενδιαφέρον των αναγνωστών μας, με Ολυμπιακούς και ΠΑΟΚτζήδες να έχουν το προβάδισμα σε σχέση με τους Πανάθες όσον αφορά τις αναγνωστικές τους προτιμήσεις σε έντυπο Τύπο. Ότι ακούμε κάθε πρωί Sentra 103.3 γενικώς και ειδικώς Κώστα Μπελιά, Μυρσίνη Σοφιανοπούλου και Ήρα Νικολετοπούλου είναι κατατεθειμένο μέσω κάμποσων SMS, συχνά για την καλή παρέα-συμμετοχή σε κάτι πολιτισμένο - και συνήθως άνευ ουσίας. Η συνέχεια έχει να κάνει με την παρουσία του αρχισυντάκτη του σταθμού, του Κώστα Μπελιά (σ.σ.: τον βρίσκετε και στη Real News), στις σελίδες του περιοδικού. Αθλητικός, με άποψη και χαρακτήρα και -το κυριότερο- δε μασάει! Ένας δικός μας άνθρωπος.

Η ερωμένη των Ελλήνων ονομάζεται Ότο

Η σχέση των Ελλήνων με τον Ότο Ρεχάγκελ είναι ερωτική. Μιλάμε για έρωτα παράφορο, παράλογο και ό,τι άλλο μπορεί να πει κανείς σε αυτές τις περιπτώσεις. Μια παθιασμένη σχέση, που πέρασε από όλα τα στάδια που περνά η σχέση ενός ζευγαριού.
Τα πρώτα χρόνια όλα έμοιαζαν ρόδινα. Από τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε ότι η σχέση στέριωσε, δε βλέπαμε τίποτα στραβό πάνω του. Για την ακρίβεια, είχαμε την τάση ακόμα και τα μειονεκτήματά του να τα εκλαμβάνουμε ως πλεονεκτήματα, ή στη χειρότερη των περιπτώσεων να τα θεωρούμε απλώς χαριτωμένα. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τις κοπελιές των εφηβικών μας χρόνων, οι οποίες μας έλεγαν διάφορες κουταμάρες, και απλώς γελούσαμε με αυτές.
Στη συνέχεια ήρθαν οι πρώτες γκρίνιες, τα πρώτα καυγαδάκια. Αθώα και για ασήμαντο λόγο τις περισσότερες φορές, αραιά και πού αρχικά, πολύ πιο συχνά όσο περνούσαν τα χρόνια.
«Γιατί πήρε τον τάδε παίκτη;», «γιατί ξέχασε τον δείνα;», «γιατί λείπει συνέχεια από την Ελλάδα;» και πολλοί ακόμα λόγοι για να γκρινιάζουμε. Όλα αυτά μετά την... κορύφωση της σχέσης μας, την ολοκλήρωση δηλαδή του έρωτά μας, που ήρθε φυσικά με την κατάκτηση του Euro 2004.
Κάπως έτσι πορευτήκαμε έως το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής. Εκεί συνειδητοποιήσαμε ότι πλέον ο χωρισμός ήταν αναπόφευκτος. Το ζευγάρι είχε πάψει να επικοινωνεί. Ο Ρεχάγκελ δεν ήταν ο Ρεχάγκελ των πρώτων ημερών ή των ημερών του Euro. Τον ενοχλούσε η κριτική, κι εμείς την ασκούσαμε ακόμα περισσότερο, λες και θέλαμε να σπάσουμε τα νεύρα της κοπελιάς που πλέον δε μας προκαλούσε το χτυποκάρδι που απολαμβάναμε στην αρχή της σχέσης.
Γιατρικό σε κάθε χωρισμό είναι ο χρόνος, και μόνο αυτός. Ίσως και μια νέα, θυελλώδης σχέση, που θα μας κάνει να ξεχάσουμε την προηγούμενη. Έτσι γίνεται στη ζωή. Αν ο Φερνάντο Σάντος ή κάποιος άλλος καταφέρει να γίνει η νέα μας ερωμένη, έχει καλώς. Διαφορετικά, απλώς με το πέρασμα του χρόνου θα κρατήσουμε τις καλές περιόδους του Ότο και ίσως νοσταλγήσουμε κάποιες στιγμές μαζί του. Τα υπόλοιπα ο «θαυματουργός χρόνος» απλώς θα τα πετάξει στο σκουπιδοντενεκέ της ζωής._ Κ. Μπελ.

ΥΓ: Με όχημα, και μάλιστα τετράτροχο, θα πορευτούμε από εδώ και στο εξής. Δε θα μιλάμε μόνο για έρωτες, φρου φρου κι αρώματα. Ίσως κάποιοι βρουν τον... Μπελιά τους, που λένε και στο χωριό μου.